पर्येतील धनगर समाजाची व्यथा
केरी सत्तरी, दि. १ (वार्ताहर): आम्ही आमच्या घरांना क्रमांक मागतो म्हणून आमच्या घरांवर ताबडतोब कारवाई करण्यात आली. आम्हाला जी नवीन घरे बांधून दिली आहेत त्या घरांना क्रमांक दिले असते तर आम्ही खुशाल त्या घरात गेलो असतो. क्रमांक नसलेली आमची घरे बेकायदा म्हणून पाडण्यात आली. परंतु आता ज्या ठिकाणी स्थलांतरित केले गेले आहे, त्या घरांनाही क्रमांक नाहीत मग ती बेकायदा होत नाहीत का, असा सवाल गंगू झोरे यांना पडला आहे.
काल येथील सात जणांनी धनगर समाजाचे अध्यक्ष बी. डी. मोटेसह स्थानिक आमदार तथा आरोग्यमंत्री विश्वजित राणे यांची भेट घेतली. त्यांना शनिवारी (दि.२) भेटण्यास या असे सांगण्यात आले आहे. पर्ये येथील क्रमांक असलेली घरेही खाली करा असे सांगण्यात आले होते असे झोरे यांनी सांगितले. झोरे यांनी दिलेल्या माहितीप्रमाणे त्यांना ७० पेक्षा जास्त वर्षे त्या ठिकाणी झाली. परंतु आत्तापर्यंत कोणीही ही घरे बेकायदा मानली नाहीत. आता स्थलांतर करून सर्व सोयीसुविधा देतो असे सांगण्यात येते. पण त्यांच्यावर विश्वास कसा ठेवायचा. इथे सध्या आमच्या म्हशी व बोकडे बाहेरच उन्हात बांधून ठेवावी लागत आहेत. त्यामुळे वासरे दूध पितात व सावली नसल्याने दूधही कमी झाले आहे. एका कुटुंबाला बोकडे, म्हशी व माणसे राहण्यासाठी तीन घरांची गरज आहे. आम्हाला कुठे नोकरीस लावणार असे वाटत नाही, कारण शिक्षण नाही. दररोज सकाळी दूध विकून दुपारी तांदूळ आणतो व दिवसाचा उदरनिर्वाह करतो,असे ते म्हणाले.
सर्व सोयीसुविधा करून दिल्याशिवाय आम्ही दुसऱ्या घरात स्थलांतर करणार नाही, असे सांगून झोरे म्हणाले, सर्व बाजूंनी आम्हाला स्थानिक आमदार व मंत्र्यांनी फसवले. जागा त्यांची असेल पण घरे आमची आहेत. आम्हाला ती खाली करायला अवधीही दिला नाही. त्यामुळे बरेचसे साहित्य ढिगाऱ्याखाली गाडले गेले. देण्यात आलेली घरे आणि आमची घरे यांच्यात खूप फरक आहे.
Saturday, 2 January 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment